Henryk Słaby urodził się w 1925 r. W momencie rozpoczęcia II wojny światowej miał zaledwie 14 lat. Pomimo to podczas okupacji służył w szeregach Armii Krajowej jako kurier. Został aresztowany przez gestapo i kolejno przebywał w więzieniach w Busku-Zdroju, Pińczowie i Kielcach. W grudniu 1941 r. przeniesiony do Oświęcimia, a następnie (w 1944 r.) do Brzezinki. W styczniu 1945 r. przetransportowany do Flossenburga (Bawaria), skąd zbiegł. Udało mu się wówczas dotrzeć do oddziałów alianckich zajmujących okolice Monachium. Stamtąd dotarł do II Korpusu Polskiego gen. Andersa.
        Po zakończeniu wojny wznowił naukę. Odbył studia administracyjno handlowe w Glasgow, a później w Londynie. Następnie pracował w Departamencie Finansów brytyjskiego Ministerstwa Przemysłu. W 1955 r. wyjechał do Kanady i na stałe osiadł w Toronto. Tam najpierw uzyskał uprawnienia biegłego księgowego, a następnie (w 1961 r.) otworzył własny biznes. Sukcesy na tym polu pozwoliły mu w latach siedemdziesiątych na aktywne zaangażowanie się w działalność społeczną, przede wszystkim na rzecz Polonii oraz Polaków, którzy pozostali w kraju za „żelazną kurtyną”.
        Owocem jego działalności na terenie Kanady stało się założenie polskiego teatru, uruchomienie polskiego programu telewizyjnego „Panorama”, a także powstanie Copernicus Lodge – domu spokojnej starości dla Polaków w Toronto. Jest współtwórcą czterech fundacji działających w Kanadzie: Fundacji im. M. Kolbego, Fundacji im. M. Kopernika, Fundacji im. S. Reymonta (popieranie kultury i nauki polskiej) oraz Fundacji im. Turzyńskich (popieranie działalności wydawniczej w Polsce i na emigracji). Wspierał ponadto powstanie Polskiego Centrum Kulturalnego Jana Pawła II w Mississauga i jest współtwórcą Funduszu na rzecz Programu Polskiej Literatury i Języka (Slaby and Ungar Fund for the Polish Language and Literature) na Uniwersytecie w Toronto.
        W trudnych latach komunizmu Henryk Słaby aktywnie i niezwykle szczodrze wspierał także rozwój KUL, a jego zasługi w Komitecie Budowy Collegium Jana Pawła II są trudne do przecenienia. Z pomocy Henryka Słabego korzystał również Uniwersytet Jagielloński przy powstawaniu Programu Studiów Kanadyjskich.
        Za swoją działalność społeczną Henryk Słaby został uhonorowany polskim Orderem Zasługi z Gwiazdą, watykańskim Orderem św. Grzegorza, a także Medalem Narodzin Kanady i Srebrnym Medalem 25 – lecia Królowania Elżbiety II. Uznanie dla ogromnych zasług Henryka Słabego w pracy nad rozwojem naszej Uczelni znalazło wyraz w odznaczeniu jego osoby Medalem za Zasługi dla KUL oraz przyznaniu tytułów doktora honoris causa i Protectori Universitatis. Zmarł 20 lipca 2009 r. w Toronto.