pielgrzymki
Szczególnie uroczysty charakter miały zgromadzenia młodzieży akademickiej na Jasnej Górze w latach 1932 oraz 1936. To właśnie 24 maja 1936 r. studenci polscy z uczelni Krakowa, Lwowa, Wilna, Lublina, Warszawy i Poznania wybrali Maryję na swoją Matkę i Patronkę. Łącznie na Jasnej Górze zgromadziło się wówczas ponad 15 tys. młodych ludzi, a razem z uczestnikami innych pielgrzymek było ich ponad 100 tys. Oto fragment relacji z tych podniosłych chwil:
Na wałach kompania honorowa 27 pułku piechoty utworzyła szpaler, którym szły poczty sztandarowe Bratnich Pomocy, korporacyj i innych stowarzyszeń akademickich, za nimi postępowali przewodniczący komitetów pielgrzymkowych i przedstawiciele środowisk uniwersyteckich z ryngrafami pamiątkowemi, następnie duchowieństwo z J. Em. X. Kardynałem Hlondem, Prymasem Adamskim, Lisowskim i Gawliną na czele, aż wkońcu [sic!] ukazał się niesiony przez akademików Cudowny Obraz. Poraz trzeci w dziejach klasztoru jasnogórskiego opuścił kaplicę czczony powszechnie wizerunek Matki Bożej, aby z wyżyn ołtarza na wałach królować nad młodzieżą, która przybyła – jak wyraził się w powitaniu przeor o. Motylewski – obrać sobie Bogarodzicielkę za swą Królowę, Patronkę i wzór do naśladowania oraz złożyć ślubowanie strzeżenia wiary ojców.
Mszę św. celebrował J. Em. X. Kard. Hlond, podczas której pienia religijne wykonywały chóry akademickie. Następnie J. E. X. Biskup Szlagowski odczytał list Stolicy Apostolskiej do J. Em. X. Kard. Kakowskiego w sprawie ślubowania polskiej młodzieży do wkroczenia na drogę cnoty. (...)
W podniosłym nastroju młodzież Najświętszą Dziewicę obrała na wieczne czasy za Matkę i Patronkę Polskiej Młodzieży Akademickiej, oddając pod Jej przemożną opiekę wszystkie wyższe uczelnie i Polskę całą, a zarazem ślubowała, że zawsze i wszędzie stać będzie przy świętej wierze Kościoła Katolickiego w synowskiej uległości dla Stolicy Apostolskiej. „Przyrzekamy i ślubujemy, że wiary naszej i według niej rządzić się będziemy w życiu naszem osobistem, rodzinnem, społecznem, narodowem, państwowem” – ślubowała młodzież, zapewniając, że każdego roku w uroczystej pielgrzymce przychodzić będzie na Jasną Górę, jako wybrani synowie do stóp Matki umiłowanej. Potem X. Prymas poświęcił wotum młodzieży akademickiej, a w dalszym ciągu przed Cudownym Obrazem aż do godz. 3 p.p. odprawiane były za specjalnem zezwoleniem bez przerwy Msze św.
(„Prąd” 23 (1936) z. VI, s. 290 – 291.)
Na wałach kompania honorowa 27 pułku piechoty utworzyła szpaler, którym szły poczty sztandarowe Bratnich Pomocy, korporacyj i innych stowarzyszeń akademickich, za nimi postępowali przewodniczący komitetów pielgrzymkowych i przedstawiciele środowisk uniwersyteckich z ryngrafami pamiątkowemi, następnie duchowieństwo z J. Em. X. Kardynałem Hlondem, Prymasem Adamskim, Lisowskim i Gawliną na czele, aż wkońcu [sic!] ukazał się niesiony przez akademików Cudowny Obraz. Poraz trzeci w dziejach klasztoru jasnogórskiego opuścił kaplicę czczony powszechnie wizerunek Matki Bożej, aby z wyżyn ołtarza na wałach królować nad młodzieżą, która przybyła – jak wyraził się w powitaniu przeor o. Motylewski – obrać sobie Bogarodzicielkę za swą Królowę, Patronkę i wzór do naśladowania oraz złożyć ślubowanie strzeżenia wiary ojców.
Mszę św. celebrował J. Em. X. Kard. Hlond, podczas której pienia religijne wykonywały chóry akademickie. Następnie J. E. X. Biskup Szlagowski odczytał list Stolicy Apostolskiej do J. Em. X. Kard. Kakowskiego w sprawie ślubowania polskiej młodzieży do wkroczenia na drogę cnoty. (...)
W podniosłym nastroju młodzież Najświętszą Dziewicę obrała na wieczne czasy za Matkę i Patronkę Polskiej Młodzieży Akademickiej, oddając pod Jej przemożną opiekę wszystkie wyższe uczelnie i Polskę całą, a zarazem ślubowała, że zawsze i wszędzie stać będzie przy świętej wierze Kościoła Katolickiego w synowskiej uległości dla Stolicy Apostolskiej. „Przyrzekamy i ślubujemy, że wiary naszej i według niej rządzić się będziemy w życiu naszem osobistem, rodzinnem, społecznem, narodowem, państwowem” – ślubowała młodzież, zapewniając, że każdego roku w uroczystej pielgrzymce przychodzić będzie na Jasną Górę, jako wybrani synowie do stóp Matki umiłowanej. Potem X. Prymas poświęcił wotum młodzieży akademickiej, a w dalszym ciągu przed Cudownym Obrazem aż do godz. 3 p.p. odprawiane były za specjalnem zezwoleniem bez przerwy Msze św.
(„Prąd” 23 (1936) z. VI, s. 290 – 291.)
WSPÓŁPRACA
