Prof. dr hab. Bronisław Wenanty Zubert

Kierownik Katedry Prawa Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w latach 1984-2009

     Bronisław Zubert urodził się w 28 kwietnia 1935 r. w Katowicach-Ochojcu, a zmarł 30 maja 2015 r. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w 1942 r. W latach 1948-1950 kontynuował naukę w Niższym Seminarium oo. Franciszkanów w Nysie, a od roku 1950 w Jarocinie Wielkopolskim, którą zakończył w 1952 r. maturą prywatną. 20 sierpnia 1952 r. wstąpił do nowicjatu zakonu oo. Franciszkanów Prowincji Wniebowzięcia NMP w Polsce i przyjął imię Wenanty. W 1953 r. złożył zakonne śluby czasowe, a następnie 15 grudnia 1956 r. śluby uroczyste. W latach 1953-55 odbył w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów w Opolu studia filozoficzne, a w latach 1955-1959 w Wyższym Seminarium Duchownym  oo. Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach studia teologiczne. 26 czerwca 1958 r., jako ekstern, złożył maturę przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Katowicach. 14 sierpnia 1958 r. przyjął święcenia kapłańskie.

     Na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim został skierowany  w roku 1959, w którym to rozpoczął studia kanonistyczne na Wydziale Prawa Kanonicznego. W 1962 r. ukończył studia uzyskując stopień magistra i licencjata prawa kanonicznego na podstawie pracy Przeszkoda wieku do małżeństwa w prawie żydowskim, rzymskim i germańskim, której promotorem był ks. prof. dr hab. Józef Rybczyk. Pracę jako asystent w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim podjął 1 października 1963 r. Dwa lata później, 1 października 1965 r. został mianowany starszym asystentem. Tytuł doktora prawa kanonicznego uzyskał 13 grudnia 1967 r. na podstawie rozprawy Małżeńska przeszkoda wieku w prawodawstwie Kościoła Zachodniego do Soboru Trydenckiego, którą również przygotował pod kierunkiem prof. Rybczyka. Trzy lata później, w  1970 r.  po raz pierwszy został stypendystą Fundacji Aleksandra Humboldta w Instytucie Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologii Uniwersytetu Maksymiliana w Monachium. Przebywa na nim (z kilkumiesięczną przerwą od lutego do sierpnia 1972 r.), od 1 grudnia 1970 do końca listopada 1972 r. Pracę naukowo-badawczą jako stypendysta prowadzi z zakresu prawa małżeńskiego pod kierunkiem ks. prof. dra Audomara Scheuermanna, wybitnego uczonego w dziedzinie prawa kanonicznego. Po powrocie do kraju kontynuuje pracę naukowo-dydaktyczną jako adiunkt w KUL.

     W 1981 r. habilituje się na podstawie pracy Wiedza konieczna o heteroseksualności i trwałości małżeństwa w nauce prawa kanonicznego i jurysprudencji (1517-1917). Studium historyczno-prawne. Za pracę tę otrzymuje w 1985 r. nagrodę rektora KUL. 14 października 1983 r. został powołany na stanowisko docenta na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych.  W 1983 r. ponownie zostaje stypendystą Fundacji Aleksandra Humboldta i wraca do Monachium. Pobyt ten owocuje między innymi przygotowaniem do druku tłumaczenia na język niemiecki  rozprawy habilitacyjnej. Książka Das notwendige Wissen über die Verschiedengeschlechtlichkeit und den Dauerchrakter der Ehe in Kanonistik und Rechtsprechung von der Reformation bis zur Promulgation des CIC (1517-1917). Rechtshistorische Untersuchung  wydana została  w  Monachium w 1984 r. Po powrocie do kraju podejmuje zajęcia dydaktyczne w KUL z zakresu prawa zakonnego oraz od 1984 r. z prawa sakramentów. W 1984 r. zostaje Kuratorem Katedry Prawa Sakramentów. W styczniu 1991 r. wyjeżdża po raz kolejny na stypendium, tym razem na Katolicki Uniwersytet do Nijmegen (Holandia), gdzie przebywa przez pół roku.

     W 1992 r. uzyskał tytuł profesora i został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego prawa kanonicznego, a w 1996 r. został mianowany profesorem zwyczajnym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Od 15 czerwca do 15 września 1996 r. po raz trzeci zostaje stypendystą Fundacji Aleksandra Humboldta w Instytucie Prawa Kanonicznego w Monachium.

     W 1978 r. zostaje powołany na stanowisko wykładowcy prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów w Katowicach - Panewnikach, w którym wykłada do chwili obecnej. W 1985 r. rozpoczyna pracę w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, a następnie od 1988 r. podejmuje wykłady z zakresu prawa małżeńskiego na  Wydziale Teologii KUL w Katowicach. W 1996 r. obejmuje kierownictwo Katedry Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologii Uniwersytetu Opolskiego w Opolu. W latach 1996 - 1998 prowadzi wykłady z zakresu prawa zakonnego i  sakramentalnego w Spiskiej Kapitule na Słowacji, a  1998 - 2000 w Velehradzie w Czechach, w ramach  licencjackiego studium prawa kanonicznego.  Od 1 września 2008 r. do 1 października 2009 r. prof. dr hab. Bronisław W. Zubert OFM był kierownikiem Katedry Prawa Sakramentów i Instytutów Życia Konsekrowanego.

     Ojciec Profesor przynależy do kilku towarzystw naukowych w kraju i za granicą. Jest członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Towarzystwa Kanonistów Polskich, Societas Humboldtiana Polonorum z siedzibą w Poznaniu, Consotiatio Internationalis pro Studio Iuris Canonici Promovendo (Rzym) oraz  Iuris Medii Aevi Consotiatio (Waszyngton-Monachium).

     W 2001 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2005 r. Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2011 r. został doktorem honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Pétera Pázmány w Budapeszcie.

     Staraniem Ojca profesora biblioteka Katedry wzbogaciła swoje zbiory o Monumenta Iuris Canonici liczące 27 tomów. „Monumenta Iuris Canonici" składają się z trzech części: Series A: Corpus Glossatorum (8 tomów); Series B: Corpus Collectionum (8 tomów); Series C: Subsydia (11 tomów). Publikacja jest darem The Anthonian Association of the Friends of St. Anthony of Padua, Inc., Mt. St. Francis, Indiana w USA dla Instytutu Prawa Kanonicznego KUL.

Pod kierunkiem o. Profesora z zakresu prawa sakramentów powstało siedem prac doktorskich:

1. Jukulij Ivan, ks., Małżeństwo katolików z osobami niegodnymi w świetle norm KPK z 1917 i 1983 r., Lublin 1985;
2. Pastwa Andrzej, ks., Znaczenie 'amor coniugalis' w strukturze kanonicznego małżeństwa, Lublin 1995;
3. Szczot Elżbieta, Prawo wiernego do Eucharystii według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., Lublin1998;
4. Skorupa Ambroży, ks. Słuszna autonomia instytutów zakonnych w Kościele łacińskim, Lublin 1999;
5. Czapla Mirosław, ks., Impotencja funkcjonalna jako podstawa nieważności małżeństwa w doktrynie i jurysprudencji kościelnej (analiza porównawcza kan. 1084 i 1095, n. 3, KPK, Lublin 2000;
6. Szymańska Małgorzata, Obowiązek utrzymania i ochrony miejsc kultu Bożego w Polsce według prawa kanonicznego, Lublin 2004;
7. Bider Marcin, ks., Wydalenie fakultatywne z instytutu zakonnego według Kodeksu Prawa Kanonicznego, Lublin 2005;
8. Jaśkowski Jacek, ks., Indywidualna i integralna spowiedź w obowiązującym prawodawstwie Kościoła łacińskiego, Lublin, 2007;
9. Greń Wiesław, Ekumeniczna Karta Kościołów w świetle obowiązującego prawa Kościoła łacińskiego, Lublin 2007;
10. Bilska Maria, s., Obowiązek zamieszkania zakonnika we własnym domu zakonnym, Lublin 2010.

Wykaz publikacji