Odszedł do Pana ks. prof. Zdzisław Chlewiński
Społeczność akademicka KUL
z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie
żegna
ks. prof. Zdzisława Chlewińskiego
wybitnego psychologa, wieloletniego wykładowcę KUL,
dziekana Wydziału Filozofii w latach 1980-1981
Msza św. żałobna zostanie odprawiona 30 czerwca o godz. 11.00
w Kościele Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu.
Msza św. pogrzebowa będzie sprawowana w Lublinie 5 lipca
o godz. 12.00 w kościele akademickim KUL.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się na cmentarzu przy ul. Lipowej.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie
Ks. prof. Zdzisław Chlewiński - psycholog, wieloletni wykładowca KUL, były dziekan Wydziału Filozofii.
Urodził się 27 lutego 1929 r. w Waldkowie na Wileńszczyźnie. W roku 1954 ukończył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Gorzowie Wlkp. i przyjął święcenia kapłańskie. Przez trzy lata pracował jako wikariusz w gorzowskiej parafii katedralnej. W latach 1957-1961 odbył studia z zakresu psychologii na KUL. Po ich ukończeniu rozpoczął pracę na uczelni. W 1963 r. uzyskał stopień doktora i kontynuował pracę naukową i dydaktyczną w Katedrze Psychologii Eksperymentalnej. W roku 1972, po uzyskaniu habilitacji, objął jej kierownictwo. W 1980 r. został dziekanem Wydziału Filozofii i podjął starania o reaktywację byłego Wydziału Nauk Społecznych z czterema sekcjami: psychologii, socjologii, ekonomii i pedagogiki. Projekt udało się wcielić w życie już w roku 1981 - ks. prof. Chlewiński był współautorem nowego programu dydaktycznego psychologii, niezależnego od filozofii, a także inicjatorem powstania Ośrodka Obliczeniowego KUL. W 1988 r. otrzymał tytuł naukowy profesora.
Jego działalność naukowa koncentrowała się wokół psychometrycznych podstaw teorii osobowości, przekonań, postaw i cech osobowości, psychologii procesów poznawczych, w tym zwłaszcza podejmowania decyzji indywidualnych i grupowych, kształtowania umiejętności poznawczych, interdyscyplinarnego podejścia do badań umysłu oraz zagadnień psychologii religii, pogranicza psychologii i psychiatrii, a także filozofii życia.
Był autorem wielu książek i artykułów naukowych, promotorem 24 doktoratów i recenzentem 23 habilitacji, członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Polskiej Akademii Nauk. Od 1972 r. prowadził cotygodniowe seminaria otwarte, a od 2000 interdyscyplinarne seminaria dotyczące zagadnienia umysłu. W roku 2002 przeszedł na emeryturę, a w roku 2007 powrócił do macierzystej diecezji i zamieszkał w Zielonogórsko-Gorzowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu. Zmarł 24 czerwca 2021 r.