Józef Kozielecki urodził się 17 października 1936 r. w Wilnie, zmarł 24 marca 2017 r. Ukończył studia psychologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie następnie (od 1960 r.) rozpoczął działalność naukową i dydaktyczną. Cztery lata później obronił doktorat. W sferze jego zainteresowań pozostawała przede wszystkim psychologia myślenia. Rok 1966 przyniósł publikację pracy Zagadnienia psychologii myślenia, a trzy lata później ukazała się Psychologia procesów przeddecyzyjnych. W tym samym czasie Józef Kozielecki objął stanowisko docenta w Instytucie Psychologii UW i stał się założycielem oraz wieloletnim kierownikiem Zespołu Badań nad Podejmowaniem Decyzji.
W latach 70 – tych uczestniczył w stażach zagranicznych na terenie USA, Holandii, Szwecji oraz Japonii. Owocem kilkuletnich badań krajowych i zagranicznych stała się praca Psychologiczna teoria decyzji (1975), która przyniosła autorowi uznanie nie tylko w środowisku psychologów, ale również specjalistów w dziedzinie nauk pokrewnych.
W 1977 r. Józef Kozielecki uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego i kierownictwo Zakładu Psychologii Procesów Poznawczych w Instytucie Psychologii UW. Rok później został prodziekanem Wydziału Psychologii i Pedagogiki UW. Badania nad wykorzystaniem wiedzy w procesie decyzyjnym, prowadzone w tym okresie, znalazły wyraz w pracy Psychologiczna teoria samowiedzy (1981). Od tego momentu obiektem jego zainteresowań badawczych stopniowo staje się psychologia nieeksperymentalna. Powstają wówczas kolejne prace, poddające analizie mechanizmy motywacyjne, pozwalające ludziom na podjęcie działań twórczych, wykraczających poza ich dotychczasowe dokonania: Koncepcja transgresyjna człowieka (1987), Transgresja i kultura (1997), Psychotransgresjonizm. Nowy kierunek w psychologii (2001), Społeczeństwo transgresyjne. Szanse i ryzyko (2004).
Poza tym profesor Józef Kozielecki znany jest jako współpracownik całego szeregu czasopism („Journal of Economic Psychology”, „Organizational Behaviour anh Human Decision Process”, „Acta Psychologica”, „New Ideas in Psychology”, „Odra”, „Tygodnik Powszechny”, „Polityka”), dydaktyk (Koncepcje psychologiczne człowieka) a także autor esejów i literatury pięknej ( m .in. Człowiek wielowymiarowy, Szczęście po szwedzku). Należy do European Association of Experimental Social Psychology, Society for Judgement and Decision Making oraz European Society for Cognitive Psychology, jest też członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Za wybitne osiągnięcia w badaniach nad procesami decyzyjnymi i transgresją otrzymał nagrody Polskiej Akademii Nauk (1976), The Japanese Science Foundation (1980) oraz The Jurzykowski Cultural Foundation (1990).