Ś.† P.

Bronisław Wenanty Zubert OFM

Ur. 28 kwietnia 1935 r. w Katowicach-Ochojcu.

Zm. 30 maja 2015 r.

Prof. zw. dr hab., członek zakonu oo. Franciszkanów. W latach 1953-55 odbył w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów w Opolu studia filozoficzne, a w latach 1955-1959 w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach studia teologiczne. W latach 1959-1962 odbył studia kanonistyczne na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL uzyskując magisterium i licencjat z prawa kanonicznego. W KUL zatrudniony od 1 października 1963 r. Doktorat pt. Małżeńska przeszkoda wieku w prawodawstwie Kościoła Zachodniego do Soboru Trydenckiego obronił w 1967 r.; promotor: ks. prof. dr hab. Józef Rybczyk. W 1981 r. habilitował się na podstawie pracy Wiedza konieczna o heteroseksualności i trwałości małżeństwa w nauce prawa kanonicznego i jurysprudencji (1517-1917). Studium historyczno-prawne. Dnia 14 października 1983 r. został powołany na stanowisko docenta na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych. W 1992 r. uzyskał tytuł profesora i został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego prawa kanonicznego, a w 1996 r. został mianowany profesorem zwyczajnym KUL. Wieloletni pracownik Wydziału, w latach 1984-2009 kierownik Katedry Prawa Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz kurator Katedry Prawa Sakramentów Świętych, następnie zatrudniony jako prof. zw. w Katedrze Prawa Sakramentów i Instytutów Życia Konsekrowanego.
Wybrane publikacje:

współredaktor: Munus sanctificandi: Gaudium vel onus? Zadanie uświęcania: radość czy ciężar? (2009); Prawo do sakramentów świętych, „Studia Prawnicze KUL” (2008); współautor: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Księga II. Lud Boży. Część III. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego (2006); Niektóre aspekty prawne adulterium w sumie Elegantius in iure diuino, w: Ecclesia et Status. Księga jubileuszowa z okazji 40-lecia pracy naukowej profesora Józefa Krukowskiego (2004); Znaczenie klauzuli Si puella apparet cognita w kanonistyce późnego Średniowiecza, w: Veritati salvificae servire. Księga pamiątkowa dedykowana ks. prof. zw. dr hab. Edwardowi Góreckiemu z racji 70 rocznicy urodzin (2002); Del sacramento de la unición de los enfermos, w: Comentario Exegético al Código de Derecho Canónico (20023); Sigillum sacramentale inviolabile est, w: Divina et humana. Księga Jubileuszowa w 65. rocznicę urodzin Księdza Profesora Henryka Misztala (2001); Error in persona und error in qualitate personae, „Folia Theologica” (Facultas Theologica Universitatis Catholicae – Budapest) (1996); Consensus sacramentalis facit nuptias? w: Przymierze małżeńskie (1992); Chrzest – podstawą nowej podmiotowości prawnej, „Homo meditans” (1992).
Zainteresowania badawcze: Prof. Zubert naukowo zajmował się prawem małżeńskim i jego historią, prawem zakonnym oraz sakramentalnym. Trzykrotnie był stypendystą Fundacji Aleksandra Humboldta w Instytucie Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologii Uniwersytetu Maksymiliana w Monachium (1970-1972; 1983; 1996). W 1991 r. przebywał na stypendium w Katolickim Uniwersytecie w Nijmegen (Holandia). Od 1978 r. był wykładowcą prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach, a od roku 1985 do 2000 w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach; 1988-2003 wykładał prawo małżeńskie na Wydziale Teologii KUL w Katowicach; 1996-1998 prowadził wykłady z zakresu prawa zakonnego i sakramentalnego w Spiskiej Kapitule na Słowacji, a 1998-2000 w Velehradzie w Czechach, w ramach licencjackiego studium prawa kanonicznego; 1984-2008 pełnił obowiązki kuratora Katedry Prawa Sakramentów; 1984-2009 kierownik Katedry Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego; w roku akademickim 2008/2009 kierownik Katedry Prawa Sakramentów i Instytutów Życia Konsekrowanego. W dniu 30 września 2009 r. zakończył etatową pracę w KUL i podjął pracę w ramach umowy o dzieło. Od 1 października 2009 r. pracował na Wydziale Prawa w Wyższej Szkole Bankowości i Finansów w Bielsku-Białej.
 W 2001 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; w 2005 r. Medalem Komisji Edukacji Narodowej; w 2008 r. otrzymał od Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Złoty Medal za Wieloletnią Służbę. W roku 2004 wziął udział w XII Międzynarodowym Kongresie Średniowiecznego Prawa Kanonicznego w Waszyngtonie, a w 2008 r. XIII Kongresie Budapeszcie. Jest członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, Societas Humboldtiana Polonorum z siedzibą w Poznaniu, Consociatio Internationalis Studio Iuris Canonici Promovendo (Rzym) oraz Iuris Canonici Medii Aevi Consotiatio (Waszyngton-Monachium). W 2011 r. został doktorem honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Pétera Pázmány w Budapeszcie.