Społeczność akademicka KUL

z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie

żegna

Księdza Profesora Ireneusza Pawlaka

długoletniego wykładowcę KUL, dyrektora Instytutu Muzykologii (1989–1991 oraz 2003–2005), znawcę historii chorału gregoriańskiego w Polsce

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie

Msza św. żałobna pod przewodnictwem bp. Mieczysława Cisło będzie sprawowana w piątek 17 lipca 2020 r. w Kościele Akademickim KUL o godz. 14.00. Uroczystości pogrzebowe odbędą 18 lipca we Wrześni o godz. 13.00, w kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława BM (fara).

Ks. prof. Ireneusz Pawlak (1935-2020) - muzykolog i kompozytor, emerytowany profesor KUL, były Dyrektor Instytutu Muzykologii KUL.

Urodzony 22 marca 1935 r. we Wrześni. W latach 1954-60 odbył formację seminaryjną w Gnieźnie. Po święceniach kapłańskich w roku 1960 rozpoczął studia w Instytucie Muzykologii Kościelnej KUL, które ukończył w 1965 r. Po studiach na krótko wrócił do Gniezna, gdzie objął kierownictwo Chóru Katedralnego przy Bazylice Prymasowskiej oraz prowadził wykłady w seminarium duchownym z muzyki kościelnej. W roku 1970 został zatrudniony w Instytucie Muzykologii KUL, gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej. W 1976 r. uzyskał stopień doktora, w 1989 doktora habilitowanego, a w 2001 tytuł naukowy profesora. W 1974 roku założył zespół muzyczny „Schola Gregoriana KUL”, którym kierował do 2005 r. W latach 1989-1991 oraz 2003-2005 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Muzykologii KUL. Od 1990 kierował Katedrą Monodii Liturgicznej. Wykładał na KUL przez niemal 40 lat, do roku 2008.

Zakres jego zainteresowań naukowych obejmował historię chorału gregoriańskiego w Polsce, odnowę muzyki liturgicznej po Soborze Watykańskim II oraz współczesną monodię liturgiczną. Jest autorem ponad 300 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Jako kompozytor jest twórcą wielu kompozycji muzycznych przeznaczonych do liturgii (msze, nieszpory, pieśni, hymny, psalmy).

Należał do licznych, renomowanych stowarzyszeń i gremiów naukowych, m.in. w latach 1970-1995 był członkiem Podkomisji Episkopatu Polski ds. Muzyki Kościelnej, od 1988 do 1991 wiceprezesem Związku Kompozytorów Polskich - Sekcji Muzykologów, a w latach 2000-2007 prezesem Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych, a w latach 2003-2006 członkiem Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Zainicjował powstanie rocznika „Annales Lublinenses pro Musica Sacra” (2010). Otrzymał nagrodę Prymasa Polski „Srebrna piszczałka” (2003) oraz honorowe odznaczenie Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych „Per musicam ad fidem” (2014).