Społeczność akademicka KUL

z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie

żegna

prof. Jerzego Łukaszewskiego

wybitnego prawnika i dyplomatę,
nauczyciela akademickiego,

rektora Kolegium Europejskiego w Brugii,

wykładowcę oraz sprawdzonego przyjaciela KUL

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie

Prof. Jerzy Łukaszewski (1924-2020), dyplomata, prawnik, europeista.

Ukończył ekonomię i nauki polityczne na Uniwersytecie Poznańskim, 1951-57  był zatrudniony w Katedrze Historii Powszechnej Nowożytnej KUL, 1957-59 dzięki stypendium Fundacji Forda kontynuował studia na Uniwersytecie Harvarda, a po ich ukończeniu podjął pracę w biurze Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie. Został z niej zwolniony wskutek protestów władz PRL zdecydował się pozostać na emigracji i związał się z Kolegium Europejskim w Brugii, w którym 1972-1990 pełnił funkcję rektora. 1963-85 wykładał również na Uniwersytecie w Namur. Przebywając na emigracji systematycznie wspomagał KUL m.in. zabiegając o pomoc materialną w formie stypendiów, udzielając gościny czy działając na rzecz uzupełnienia zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej o publikacje emigracyjne.

Po zmianach społeczno-politycznych w Polsce pełnił 1990-96 funkcję ambasadora RP w Paryżu, budując relacja polsko-francuskie oraz podejmując pierwsze kroki na rzecz integracji Polski ze strukturami europejskimi. 1998–2002 był członkiem Komitetu Integracji Europejskiej.

Był autorem ok. 200 publikacji o tematyce historycznej, politycznej, w tym związanej z integracją europejską, które ukazały się w różnych językach.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Komandorią Legii Honorowej.