Pamięć znaczy tożsamość

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II przez lata tworzyli wybitni ludzie. Pamięć o nich kształtuje tożsamość, niejednokrotnie też kształtowała i kształtuje tożsamość naszego miasta i kraju. Pamięć o ludziach zasłużonych naszej Alma Mater jest powinnością, nie tylko w czasie Wszystkich Świętych, ale każdego dnia. Pamiętajmy i zaznaczajmy ich obecność w naszym życiu, życiu naszego Uniwersytetu.
Oto oni. Non omnis moriar.

Ks. Idzi Radziszewski - założyciel i pierwszy rektor KUL w latach 1918-1922. Urodził się 1 kwietnia 1871 roku w Bartoszewicach niedaleko Łodzi. Studiował w Diecezjalnym Seminarium Duchownym we Włocławku i Cesarskiej Akademii Duchownej w Petersburgu. W 1896 r. przyjął święcenia kapłańskie. W lutym 1918 r. został wiceprezesem Komitetu Organizacyjnego przyszłego KUL. Po powstaniu uczelni, nie tylko nią kierował do swojej śmierci, ale także wykładał na KUL filozofię oraz prowadził zajęcia z psychologii.
O. Mieczysław Albert Krąpiec OP. Pracę na KUL rozpoczął w 1951 r. Dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL, a 1 października 1970 r. objął funkcję rektora, którą sprawował przez pięć kadencji – do 1983 r. Był doktorem honoris causa trzech uczelni oraz inicjatorem i przewodniczącym Komitetu Naukowego Powszechnej Encyklopedii Filozofii, pierwszej w dziejach kultury polskiej encyklopedii filozoficznej. Zmarł 8 maja 2008 r. w Lublinie.

Bp Piotr Hemperek był rektorem KUL w latach 1983-1988. Absolwent Wydziału Prawa Kanonicznego KUL, na którym przez wiele lat był cenionym wykładowcą. Pod jego kierunkiem powstało sześć rozpraw doktorskich oraz 75 prac magisterskich i licencjackich. W maju 1982 roku papież Jan Paweł II ustanowił go biskupem pomocniczym lubelskim. Zmarł nagle, podczas urlopu w Zakopanem, 3 lipca 1992 roku.
Karol Jaroszyński - przedsiębiorca i filantrop. Prawdopodobnie najbogatszy Polak w historii. Był właścicielem banków, kopalni, fabryk, cementowni i hoteli. Przyjaźnił się z założycielem KUL ks. Idzim Radziszewskim i został fundatorem KUL. W latach 1921-1922 był doradcą finansowym naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego. Zmarł 8 września 1929 w Warszawie.