Prowadzący
Liczba godzin: 60
Liczba punktów ECTS: 4
Efekty kształcenia
Uczestnik zajęć:
- zna przyczyny dysleksji rozwojowej (4 koncepcje: genetyczna, organiczna, hormonalna, opóźnionego dojrzewania centralnego układu nerwowego)
- analizuje metody nauczania (w tym metodę 18 struktur wyrazowych) dyslektyków pod kątem ich przydatności warsztatowej
- układa ćwiczenia usprawniające umiejętności czytania i pisania na każdym etapie edukacji
- wie, na czym polega współpraca nauczyciela z rodzicami uczniów dyslektycznych
- poznaje treść najważniejszych zarządzeń ministerialnych dotyczących postępowania z uczniami dyslektycznymi w codziennej edukacji oraz na sprawdzianach i egzaminach zewnętrznych
- wie, na czym polega indywidualizacja nauczania uczniów dyslektycznych
- tworzy dyktanda o charakterze diagnozującym; poznaje przykładowe ćwiczenia relaksujące, oddechowo-rozluźniające i głosowe poprawiające jakość mówienia, łamańce językowe, poezje dykcyjne
- zna sposoby radzenia sobie z nadruchliwością, zaburzeniami uwagi i nadmierną impulsywnością uczniów
- układa przykładowe ćwiczenia kinezjologiczne usprawniające proces nauki.
Forma zaliczenia przedmiotu
Obecność i aktywność na zajęciach, projekt zestawu ćwiczeń (ok. 15) dla uczniów z dysfunkcjami (poziom szkoły podstawowej oraz gimnazjum/ liceum)
Treści programowe
- Przyczyny dysleksji rozwojowej.
- Rozpoznawanie dysleksji, dysgrafii i dysortografii .
- Objawy zaburzeń percepcji wzrokowej, słuchowej oraz mowy.
- Rola nauczyciela w stawianiu diagnozy.
- Metody nauczania dyslektyków (tradycyjne i aktywizujące).
- Rozwijanie kreatywności uczniów dyslektycznych na lekcjach języka polskiego.
- Współpraca nauczyciela z rodzicami uczniów dyslektycznych.
- Zaburzenia mowy i komunikacji językowej. Gammacyzm i kappacyzm.
- Definicja, typy i formy leczenia ADHD.
- Praca z uczniem nadpobudliwym.
- Terapia ruchem. Przykładowe ćwiczenia kinezjologiczne usprawniające proces nauki.
- Sposoby przyswajania wiedzy przez uczniów: wzrokowy, słuchowy i kinestetyczny.
- Definicja, rodzaje I istota arteterapii. Wyrażanie przez uczniów uczuć i emocji za pomocą znaków pisanych.
Literatura
- B. Toczyska, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 1998;
- J. Mickiewicz, Jedynka z ortografii. Rozpoznawanie dysleksji, dysortografii i dysgrafii w starszym wieku szkolnym, Toruń 2002;
- D. Dawid, Metoda 18 struktur, [w tejże:] Rozwijanie kreatywności uczniów dyslektycznych na lekcjach języka polskiego w klasach IV – VI szkoły podstawowej, Kraków 2004;
- S. Raymond, Jak pomóc dzieciom radzić sobie z dysleksją, Kielce 2004;
- G. Squires, S. McKeown, Pomóż dziecku z dysleksją, Warszawa 2006;
- Z. Pomirska, Wygraj z dysleksją. Zbiór ćwiczeń usprawniających umiejętność czytania przeznaczony dla uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych, ich nauczycieli i rodziców, Kielce 2004;
- M. Bogucka, A. Turaj, Wyrażanie przez dzieci własnych uczuć i emocji (wykorzystanie wybranych technik arteterapii), [w:] Edukacja kulturalna w szkole, pod red. K. Polaka, Kraków 2004;
- G. Reid, Dysleksja, Warszawa 2005;
- J. Lewinson, Pomóż dziecku z dysgrafią, Warszawa 2006;
- Z. Pomirska, D. Wieczorek, Wygraj z dysgrafią. Zbiór ćwiczeń usprawniających umiejętność pisania – przeznaczony dla uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych, ich nauczycieli i rodziców, Kielce 2006;
- J. Mc Minn, Pomóż dziecku z zaburzeniami mowy i komunikacji językowej, Warszawa 2006;
- M. Oczkoś, Sztuka poprawnej wymowy, czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007;
- K. Herda, O dzieciach Indygo, czyli ADHD bez tajemnic, Kielce 2007;
- H. Baureis, C. Wagemann, Pomóż dziecku w nauce przez ćwiczenia ruchowe. Porady kinezjologiczne dla rodziców, Łódź 2007.
Ostatnia aktualizacja: 07.01.2013, godz. 15:37 - Aleksandra Dziak