Bernhard Vogel urodził się 19 grudnia 1932 r. w Getyndze. Na uniwersytetach w Heildelbergu i Monachium studiował nauki polityczne, historię, socjologię i ekonomię. W 1960 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy Niezależni kandydaci w wyborach komunalnych w zachodnich krajach związkowych. Podczas studiów nawiązał kontakty z Helmutem Kohlem i od początku lat sześćdziesiątych aktywnie działał w ramach chadeckiej partii CDU. W latach 1967 – 1976 pełnił funkcję ministra edukacji Nadrenii Palatynatu, a następnie prezydenta Bundesratu (1976 – 1977) i pełnomocnika rządu RFN w dziedzinie współpracy kulturalnej z Francją (1979 – 1982). Przez 12 lat był premierem Nadrenii Palatynatu, przeprowadzając tam reformę szkolnictwa i tworząc uniwersytety w Trewirze i Kaiserslautern. Od lutego 1989 r., jako kierownik Fundacji Konrada Adenauera, aktywnie pomagał katolikom państw bloku wschodniego. Między innymi finansowo wspierał wydawanie książek w KUL. W latach 1992 – 2003 pełnił godność premiera Turyngii, gdzie przeprowadził reformę szkolnictwa, terytorialną i administracyjna oraz brał udział w powstaniu uniwersytetu w Erfurcie. Efektem jego działań stało się osiągnięcie najniższej stopy bezrobocia na terenie Niemiec. Podczas swojej bogatej działalności politycznej i społecznej pozostawał aktywnym rzecznikiem ochrony życia poczętego, walki z reżimem komunistycznym oraz odnowy w Niemczech chrześcijańskiej nauki społecznej