Jan Twardowski urodził się 1 czerwca 1915 r. w Warszawie. W 1937 r. podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W tym samym czasie ukazał się pierwszy tomik jego wierszy Powrót Andersena. W czasie okupacji był żołnierzem AK, walczył w Powstaniu Warszawskim, podczas którego został ranny. W roku 1945, jeszcze w czasie wojny, rozpoczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Po wojnie wrócił do poezji (publikował m. in. w „Tygodniku Powszechnym”), zakończył studia polonistyczne (1947), a następnie przyjął święcenia kapłańskie (1948).
Do najsłynniejszych tomów poezji jego pióra należą: Znak ufności (1970), Zeszyt w kratkę. Rozmowy z dziećmi i nie tylko z dziećmi (1973) Niebieskie okulary (1980). Który stwarzasz jagody (1983), Na osiołku (1986), Sumienie ruszyło (1989), Nie martw się (1992).
Ks. Jan Twardowski jako wybitny i bardzo oryginalny poeta oraz duszpasterz otrzymał szereg nagród m.in.: PEN Clubu im. Roberta Gravesa, Order Uśmiechu, IKAR, oraz TOTUS (nazywaną „katolickim noblem”).
Zmarł 18 stycznia 2006 r. w Warszawie, został pochowany w krypcie zasłużonych Świątyni Opatrzności Bożej.