Katedra Historii, Norm Ogólnych, Prawa Sakramentów i Instytutów Życia Konsekrowanego - rys historyczny

Katolicki Uniwersytet Lubelski powstał w 1918 roku. W jego strukturze istniały dwa wydziały jurydyczne: Wydział Prawa Kanonicznego i Nauk Moralnych oraz Wydział Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych. Historia powszechnego prawa kanonicznego stanowiła jeden z przedmiotów, których nauczano na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Moralnych. Katedry Powszechnego Prawa Kanonicznego pierwotnie nie było. W roku akad. 1923/24 zmieniono nazwę Wydziału na Wydział Prawa Kanonicznego. Po reorganizacji Katedra Historii Źródeł i Literatury Prawa Kanonicznego została złączona z Katedrą Kościelnego Prawa Publicznego. W ramach tej Katedry prowadzono zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w zakresie historii powszechnego prawa kanonicznego. Dnia 24 maja 1931 r. papież Pius XI wydał Konstytucję „Deus scientiarum Dominus”. Program studiów prawa kanonicznego ułożono według jej wskazań. Katedra Źródeł i Literatury Prawa kanonicznego była połączona z Katedrą Kościelnego Prawa Publicznego do czasu II wojny światowej. W czasie II wojny światowej prowadzono tajne nauczanie prawa kanonicznego w Warszawie i w Kielcach. Z dniem 7 marca 1945 r. rozpoczęto wykłady na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL w Lublinie. Decyzją Rady Wydziału Prawa Kanonicznego prof. Leon Halban został kierownikiem Katedry Kościelnego Prawa Publicznego oraz Źródeł Prawa Kanonicznego. Funkcję tę pełnił do 1949 r. W 1950 r. kierownikiem Katedry Publicznego Prawa Kościelnego oraz Źródeł Prawa Kanonicznego został ks. prof. dr Jan Nowicki. Od 1965 r. obowiązki kierownika Katedry Publicznego Prawa Kościelnego oraz Źródeł Prawa Kanonicznego pełnił ks. doc. dr J. Rybczyk. Od 11 października 1972 r. Katedra nosiła nazwę Katedra Historii Źródeł Prawa Kanonicznego i Publicznego Prawa Kościelnego. Dnia 1 maja 1973 r. ks. prof. dr hab. Piotr Hemperek został kierownikiem Katedry Prawa Publicznego i Źródeł Prawa Kanonicznego. W roku akad. 1980/81 nastąpiło odłączenie się od Katedry Prawa Publicznego i Katedra odtąd nosiła nazwę Katedra Źródeł i Literatury Prawa Kanonicznego; jej kierownikiem był ks. prof. dr P. Hemperek. Ponowna zmiana nazwy Katedry nastąpiła w roku akad. 1983/84, od kiedy to jej nazwa brzmiała Katedra Historii Powszechnego Prawa Kanonicznego. Kierownikiem Katedry był ks. bp prof. dr hab. Piotr Hemperek. Od roku akad. 1996/97 funkcję kuratora Katedry pełni ks. prof. dr hab. Antoni Dębiński. W dniu 1 kwietnia 2011 r. kierownikiem Katedry został ks. dr hab. Krzysztof Burczak. Od 1 października 2012 r. zatrudniony na stanowisku profesora KUL. Od 1 października 2014 r. jej nazwa brzmi Katedra Historii Prawa Kanonicznego. Pracownikami Katedry są Ks. Bp Prof. Dr hab. Artur Grzegorz Miziński (urlop), Ks. Prof. Dr hab. Tadeusz Syczewski, Ks. Dr Adam Jaszcz i Ks. dr hab. Krzysztof Burczak, prof. KUL. Od 1 października 2019 r. nazwa katedry brzmi Katedra Historii, Norm Ogólnych, Prawa Sakramentów i Instytutów Życia Konsekrowanego. Pracownikami Katedry są Ks. Bp Prof. Dr hab. Artur Grzegorz Miziński (urlop), Ks. Prof. Dr hab. Ambroży Skorupa SDS, Ks. Prof. Dr hab. Tadeusz Syczewski, Prof. Dr hab. Elżbieta Szczot (zwolnienie lekarskie), Dr Lidia Fiejdasz-Buczek, Ks. Dr Adam Kaczor, Ks. Dr Adam Jaszcz, Ks. dr hab. Krzysztof Burczak, prof. KUL.