Adoranci w XX wieku - Max Ernst i jego "Madonna karcąca dzieciątko w obecności trzech świadków"

Instytut Historii Sztuki KUL, Miejska Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie i Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych zapraszają 28 maja 2012 r. o godz. 18.00 na wykład dr hab. Dorota Kudelska, prof. KUL z cyklu Szaleństwa wyobraźni, kaprysy fantazji pt. Adoranci w XX wieku - Max Ernst i jego "Madonna karcąca dzieciątko w obecności trzech świadków".

Miejsce: Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych - Galeria Lipowa 13, budynek CH Plaza Lublin, wejście od ul. Obrońców Pokoju.

Przedmiot rozważań - obraz Maxa Ernsta Madonna karcąca dzieciątko w obecności trzech świadków (1926, Muzeum Ludwig, Kolonia) był najczęściej interpretowany w kontekstach biografii artysty (opresja rodzinna w dzieciństwie) i związku z surrealizmem (poprzez obecność portretowych ujęć Andre Bretona, Paula Eluarda oraz samego artysty). W proponowanym ujęciu najistotniejsze będą jego relacje z dawnymi tradycją przedstawiania tematu: Madonny z dzieciątkiem w sztuce. Z jednej strony dawnej (ze szczególnym uwzględnieniem włoskiego
renesansu) z drugiej bliskiej czasowi powstania obrazu (od około połowy XIX w.).

SZALEŃSTWA WYOBRAŹNI, KAPRYSY FANTAZJI
Trzeci cykl wykładów otwartych z historii sztuki, zatytułowany „Szaleństwa wyobraźni, kaprysy fantazji”, przygotowany we współpracy Instytutu Historii Sztuki KUL z Miejską Biblioteką Publiczną im. H. Łopacińskiego w Lublinie oraz Lubelskim Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych, jest zaproszeniem słuchaczy do wędrówki w krainę artystycznej fantazji. Sąsiadują w niej ze sobą najbardziej niezwykłe utopie artystyczno-społeczne, najbardziej niespotykane indywidualne dążenia, pragnienia i obsesje twórców, najbardziej oryginalne popisy wirtuozów imaginacji i najbardziej wyraziste przejawy stwórczej siły ludzkiej fantazji. Jest to kraina, która przypomina labirynt – wiele w niej ścieżek ślepych, prowadzących do zatracenia, do zguby; lecz nie ma z niej jednego wyjścia, wyobraźnia bowiem podsuwa coraz to nowe rozwiązania. Wykłady mają być wprowadzeniem do fascynującej historii fantazji artystycznej jako narzędzia twórczego, metody artystycznej i teoretycznej analizy źródeł oraz celów sztuki. Organizatorzy chcą nie tylko rozwiać najróżniejsze mity i nieporozumienia, dotyczące dziejów i funkcjonowania wyobraźni artystycznej, ale także, poprzez ukazanie historii szaleństw artystycznej fantazji, poruszyć wyobraźnię i zachęcić do studiowania sztuki, do ćwiczenia wyobraźni poprzez sztukę oraz do poszerzania horyzontów, dzięki spotkaniu z twórczą imaginacją.