Z żalem i smutkiem informujemy, że 20 lutego 2023 r. w wieku 89 lat w Rzymie zmarł bliski przyjaciel i współpracownik św. Jana Pawła II pan profesor Stanisław Grygiel.

 

---

 

Stanisław Grygiel był profesorem Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Urodził się w 1934 roku w Zembrzycach koło Suchej Beskidzkiej.

W 1949 r. zdał tzw. małą maturę (zwykła matura zdana eksternistycznie w 1957 r. przy Wojewódzkim Wydziale Oświaty w Krakowie) i następnie wstąpił do jezuitów. W Starej Wsi ukończył w 1953 r. liceum zakonne. W 1956 r. uzyskał licencjat z filozofii na Wydziale Filozofii Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, przedkładając pracę Analiza krytyczna struktury dzieł literackich w estetyce Romana Ingardena, powstałą pod kierunkiem ks. Jana Popiela. Wystąpił z zakonu i podjął naukę na filologii polskiej na Wydziale Filozofii UJ.

Studia ukończył w 1962 r. uzyskaniem tytułu magistra filologii polskiej na podstawie rozprawy Zaginiona część kroniki Bernarda Wapowskiego, którą kierował Tadeusz Ulewicz. W 1965 r. obronił na Wydziale Filozofii KUL pracę doktorską Wiadomość a moralność w filozofii Jean Paul Sartre’a, napisaną pod kierunkiem ks. K. Wojtyły. W latach 1966-67 studiował filozofię na uniwersytecie w Lowanium.

W latach 1966-1967 był stypendystą w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie w Louvain w Belgii, a w latach 1962-1980 redaktorem katolickiego miesięcznika „Znak” i wykładowcą filozofii na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. Od 1980 roku, wraz z małżonką Ludmiłą oraz dziećmi Moniką i Jakubem, mieszkał w Rzymie, gdzie w 1981 roku założył Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej przy Fundacji im. Jana Pawła II. Wykładał antropologię filozoficzną w Papieskim Instytucie Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną. Przez ponad 20 lat wykładał filozofię człowieka w Papieskim Instytucie im. Jana Pawła II w Waszyngtonie. W latach 90. wykładał filozofię w Lugano w Szwajcarii.

 

Był również współzałożycielem i długoletnim dyrektorem kwartalnika „Il Nuovo Areopago”. Uczestniczył w pracach dwóch Synodów Biskupów Europejskich. Jest autorem licznych publikacji książkowych wydanych w Polsce, we Włoszech, w Hiszpanii oraz w Stanach Zjednoczonych. Opublikował też wiele esejów i artykułów w kilku językach w Europie, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji. Był członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (European Academy of Sciences and Arts, Vienna-Salzburg), Akademii Filozoficznej w Argentynie oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Orderem św. Grzegorza (Watykan 2008), Wielkim Krzyżem Zasługi Kawalerów Maltańskich z Gwiazdą (Rzym 2014), nagrodą Totus Tuus (Warszawa 2021). Doktor honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2021). Żywo angażował się w rozwój inicjatyw związanych z tematyką rodzinną i małżeńską w rodzinnej archidiecezji krakowskiej. W ostatnich latach przyczynił się do zorganizowania i realizacji dwóch Międzynarodowych Kongresów dla Małżeństwa i Rodziny, które odbyły się w Krakowie w latach 2018-2022.

Był konsultorem Papieskiej Rady ds. Rodziny, członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Filozoficznego w Argentynie i Akademii Wiedzy i Sztuki w Wiedniu. Publikował na tematy związane z małżeństwem i rodziną, wkładem pap. Jana Pawła II w naukę o rodzinie, poruszał zagadnienia: patriotyzmu, filozofii, kultury, wiary i modlitwy. Do jego najważniejszych prac należą: W kręgu wiary i kultury (Warszawa 1990), Kimże jest człowiek? Szkice z filozofii osoby (Kielce 1995), Dolce guida e cara (Milano 1996), Ojczyzna jest zawsze trochę dalej... (Kielce 1998), Jestem, więc modlę się (Poznań 2012), Na ścieżkach prawdy. Rozmawiając z Janem Pawłem II (Poznań 2013), „Od początku – na zawsze”. Miłujmy prawdę małżeństwa (Poznań 2015), Il „Principio” che è per sempre – L’incontro, l’amore, il sacramento del

matrimonio (Siena 2016). Był też redaktorem „Amare l’amore umano”. L’eredità di Giovanni Paolo II sul matrimonio e la famiglia (Siena 2007; z L. Meliną, Miłować ludzką miłość. Dziedzictwo myśli Jana Pawła II o małżeństwie i rodzinie, Warszawa 2010) i L’amore e la sua regola. Karol Wojtyła e l’esperanza delle „Ambiente” di Cracovia (z P. Kwiatkowskim, Siena 2009). Jego artykuły ukazały się m.in. w czasopismach: „Ethos”, „Tygodnik Powszechny”, „Więź”, „Zeszyty Karmelitańskie”, „Znak”, „Życie i Płodność”.

 

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1974), otrzymał także Nagrodę Pokojową im. Maksymiliana Kolbego-Reinholda Schneidera (1976) oraz nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich „Feniks” w 2017 r. (z żoną Ludmiłą).

Pan Profesor Stanisław Grygiel zostanie pochowany w rodzinnych Zembrzycach. Msze św. pogrzebowe zostaną odprawione w Rzymie i Krakowie. Szczegółowe informacje dotyczące pogrzebu zostaną podane wkrótce.

 

 

 

^{Źrodła informacji:
Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej oraz biogram Pana Profesora, którego autorem jest Mirosław Fijołek (wyróżnione wcięciem fragmenty tekstu).}

 

Profesor Stanisław Grygiel - biogram