Dr hab. Monika Walczak, prof. KUL

Wydział Filozofii KUL

Słowo Dziekana Wydziału Filozofii KUL

Uroczystość odnowienia doktoratu, odbywająca się 50 lat od uzyskania stopnia doktora, ma za zadanie uhonorowanie uczonego a także pokazanie jego znaczenia dla szerokiego kręgu osób: współpracowników, uczniów i przyjaciół. Wspólnota uniwersytecka, w szczególności katolickiego uniwersytetu, rozumie siebie jako wspólnotę osób, które dzielą te same wartości i przekonania. Widzi siebie jako taką, którą charakteryzuje szczególny sposób tworzenia relacji międzyludzkich, wyrażający się właśnie w postaci wspólnoty. Te międzyludzkie relacje kształtowane są przez realizowanie wspólnych celów, wzajemny szacunek, wdzięczność i przyjaźń.

Uczony, który przez pół wieku współtworzył pewną wspólnotę uniwersytecką i nadal ją stanowi jest punktem odniesienia dla wielu osób, które poddały się jego kształtującemu wpływowi. Wybrały go kiedyś jako nauczyciela i mistrza, zaufały mu, uznały to, co głosi i co reprezentuje za ważne, wartościowe i twórcze. Profesor oddziaływuje jako przewodnik na naukowej drodze, jako wzór postaw, jako rezerwuar przekonań a także jako wzorzec osobowościowy i życiowy. Uroczystość odnowienia doktoratu potwierdza i utrwala takie właśnie oddziaływanie, poszerzając jego krąg o kolejne osoby i nowe relacje.

Wspólnota akademicka nie jest wspólnotą wyizolowaną i za¬mkniętą, gdyż istnieje i działa wewnątrz innych społeczności, będąc ich częścią i współkształtując je. Swój wpływ na współczesne spo¬łeczności pozaakademickie i życie społeczne wywierają szczególnie ci, którzy dokonują namysłu nad kulturą i światem społecznym z ich uposażeniem znaczeniowym, symbolicznym i aksjologicznym. Uczo¬ny przeprowadzając taki namysł chcąc nie chcąc nie pozostaje neu¬tralny wobec podejmowanych przez siebie zagadnień i wobec otacza¬jącej rzeczywistości, gdyż sama natura podejmowanej przez niego problematyki jest taka, że angażuje. Sztuką pozostaje z jednej strony pozostawać myślicielem dążącym do prawdy i obiektywności, z dru¬giej aktywnym uczestnikiem i komentatorem życia społecznego. Tym większą sztuką jest to w sytuacji szybko i zasadniczo zmieniającej się rzeczywistości społecznej, politycznej i kulturowej.

Przez swoje badania i działalność uniwersytecką, zwłaszcza po¬przez oryginalne badania z zakresu etyki pracy i życia społecznego, Pan Profesor Jerzy Gałkowski stał się osobą ważną w polskim ży¬ciu intelektualnym i społecznym. Był i jest Mistrzem, Nauczycielem i Przyjacielem.

Szanowny Panie Profesorze! Pozostaje Pan dla społeczności Wy-działu Filozofii osobą znaczącą, współtwórcą wspólnoty dzielonych celów, obiektem szacunku, wdzięczności i przyjaźni. Tą uroczystością wyrażamy uznanie dla działalności Pana Profesora jako uczonego i nauczyciela, który całe swe życie związał ze środowiskiem akade¬mickim KUL i naszym Wydziałem Filozofii. Wyrażamy uznanie dla in¬telektualnej obecności Pana Profesora w życiu społecznym. Dziękuje¬my za te lata obecności, inspiracji i współpracy. Składamy najlepsze życzenia kolejnych lat w zdrowiu, pełni naukowych i twórczych sił, mi¬łości bliskich, szacunku i życzliwości przyjaciół i współpracowników. Ad multos annos!