1. Legenda życia Buddy.
2. Trzy klejnoty (Buddha - dharma - sangha).
3. Kanon theravādy a sūtry mahāyāny.
4. Podział buddyzmu na dwa główne nurty - hīnayānę i mahāyānę.
5. Podział wczesnego buddyzmu na szkołę starszych (sthaviravādę/theravādę) i wielkie zgromadzenie (mahāsānghików). (mahāsānghika => PEF).
6. Abhidharma jako metoda analizy rzeczywistości (Pañcavastuka => FWWT).
7. Teoria pustki (śūnyavada) jako metoda analizy rzeczywistości.
8. Dwie główne szkoły mahāyāny: doktryna środka (madhyamaka) i doktryna czystej świadomości (cittamātra).
9. Cztery szlachetne prawdy (=> PEF).
10. Prawo zależnego powstawania (pratītyasamutpāda => PEF).
11. Ośmioraka ścieżka.
12. Pięć zespołów (skandh) składników osobowości.
13. Elementy kosmologii (kosmografia buddyjska => PEF).
14. Pudgalavāda – nieortodoksyjna teoria osoby (=> PEF).
15. Król Aśoka - jego legenda a misje buddyjskie.
16. Pierwszy etap buddyzmu w Chinach – tłumaczenia metodą dopasowywania pojęć (geyi => PEF).
17. Ideał etyczno-soteriologiczny hīnayāny (arhat, śravaka) a ideał mahāyāny (bodhisattva => PEF).
18. Źródła amidyzmu – sutra Czystej Ziemi (Sukhavati) i jej nauka.
19. Nauki totalizujące buddyzmu chińskiego – ekayāna szkół tiantai i huayan.
20. Sūtra Serca Prajñāpāramity i jej nauki (Hŗdaya-sūtra => FWWT).
21. Nirvāņa (=> PEF).
=> patrz (odesłanie do źródeł):
PEF = Powszechna Encyklopedia Filozofii (odpowiednie hasło)
FWWT = Filozofia Wschodu – wybór tekstów (odpowiedni tekst źródłowy)
Ostatnia aktualizacja: 21.05.2009, godz. 23:40 - Maciej Zięba