Społeczność akademicka KUL
z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie
żegna

Halinę Bortnowską 

absolwentkę filozofii KUL, teologa,

działaczkę społeczną i obrończynię praw człowieka

Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie

Halina Bortnowska (1931-2024), teolog, filozof, działaczka społeczna.

Studiowała teologię w Instytucie Katolickim we Wrocławiu oraz filozofię na KUL, gdzie 1962 uzyskała magisterium na podstawie pracy Metateoria filozofii C.J. Ducasse'a, a następnie kontynuowała studia w Leuven w Belgii.

1960-83 była redaktorem, a następnie sekretarzem miesięcznika "Znak". 1964 wzięła udział w 3. sesji Soboru Watykańskiego II jako sprawozdawca. 1967-82 uczestniczyła w pracach Światowej Rady Kościołów. Była związana z nurtem tzw. Kościoła otwartego. 

Współtworzyła pierwsze w Polsce Hospicjum św. Łazarza w Krakowie oraz polski ruch hospicyjny. 

Od 1980 była związana z "Solidarnością", po wybuchu stanu wojennego uczestniczyła w strajku w Nowej Hucie, a następnie została internowana i zwolniona w wyniku interwencji przedstawicieli Kościoła.

Od 1086 była członkiem Komitetu Helsińskiego w Polsce, 1989 była współzałożycielską Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Publikowała na łamach "Znaku", "tygodnika Powszechnego" i "Gazety Wyborczej", poruszając m.in. tematy pojednania polsko-niemieckiego i polsko-żydowskiego.

W liście kondolencyjnym, wystosowanym przez Rektora KUL, ks. prof. Mirosława Kalinowskiego, czytamy m.in.:

„Z głębokim żalem przyjąłem wiadomość o śmierci Pani Haliny Bortnowskiej, absolwentki Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL, współzałożycielki i wieloletniej przewodniczącej Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, członkini Komitetu Helsińskiego w Polsce , działaczki opozycji demokratycznej, cenionej publicystki, Człowieka odważnego i wrażliwego na potrzeby bliźnich, niestrudzonego w podejmowaniu działań, poprzez które świat mógłby stać się lepszy i bardziej sprawiedliwy. Przez całe życie zaangażowana w sprawy społeczne, w obronę praw osób pokrzywdzonych i wykluczonych. Szczególne zasługi wniosła w budowę ruchu hospicyjnego w Polsce.”