Sekcja Filozoficzna Wykładowców Uczelni Katolickich – środowisko profesorów i wykładowców filozofii wyższych uczelni katolickich w Polsce działające przy Radzie Naukowej Konferencji Episkopatu Polski; wcześniej funkcjonowała jako Sekcja Profesorów i Wykładowców Filozofii działająca przy Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej.

Sekcja Filozoficzna Wykładowców Uczelni Katolickich powstała w 1958 r., kiedy to Komisja Episkopatu Polski ds. Nauki powierzyła ks. Józefowi Pastuszce, byłemu dziekanowi Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL, organizację Zjazdu Rektorów i Profesorów Zakładów Teologicznych w Polsce. Ks. Pastuszka objął kierownictwo wyodrębnionej na tymże zjeździe sekcji filozoficznej, z której w 1966 r. wyłoniła się sekcja psychologiczna. Podczas III Kongresu Teologów Polskich w Krakowie, odbywającego się w dniach 14-16 września 1976 r., na przewodniczącego sekcji powołano ks. Stanisława Kamińskiego (KUL), który pełnił tę funkcję do śmierci w 1986 r. W tym okresie Sekcja, odpowiednio do specjalności naukowej swych członków, dzieliła się na szereg podsekcji posiadających własne zarządy, kierujące działalnością tych zespołów. Powołano wówczas 4 podsekcje: logiki, metafizyki, filozofii przyrody, historii filozofii, uzupełniając je w 1986 r. o etykę. 15 listopada 1986 r., w ramach sympozjum Zagadnienia Filozofii we Współczesnej Kulturze (KUL, 14-15 listopada 1986 r.), wybrano na przewodniczącego Sekcji Mieczysława Alberta Krąpca OP (KUL). Od 3 czerwca 1988 r. funkcję przewodniczącego Sekcji pełnił bp Bohdan Bejze (ATK), 23 sierpnia 1996 r. na przewodniczącego wybrano ks. Andrzeja Bronka (KUL), a 10 marca 2009 r. jego funkcję przejął ks. Stanisław Janeczek (KUL).

Działalności Sekcji przyświeca troska o właściwe funkcjonowanie środowiska wykładowców filozofii na wydziałach kościelnych uczelni katolickich i państwowych oraz w seminariach duchownych. Jej fundamentem ideowym i prawnym są wytyczne Stolicy Apostolskiej i Konferencji Episkopatu Polski dotyczące kursu filozofii w formacji intelektualnej i wychowawczej studentów tych uczelni. Dba o wysoki i odpowiednio ideowo zorientowany wykład filozofii ukierunkowanej światopoglądowo i otwartej na wiarę. Służy pogłębieniu integracji i ułatwianiu kontaktów członków Sekcji. By urzeczywistnić te cele podczas mniej lub bardziej regularnie odbywających się spotkań tego środowiska wygłaszane są wykłady podejmujące problematykę samej natury filozofii oraz jej właściwego dostosowania do studiów kościelnych, formułując wytyczne w zakresie wykładu poszczególnych działów filozofii i jej dyscyplin.

Pierwszą konferencję naukową Sekcji Filozoficznej zorganizowano w dniach 5-6 kwietnia 1961 r. w Seminarium Duchownym w Łodzi pod tytułem „Program i metoda nauczania filozofii w seminariach duchownych”, podczas której ks. Pastuszka określił filozofię jako „łącznik między wiarą i rozumem czy teologią a naukami świeckimi”. Nad tą konferencję objął patronat bp Michał Klepacz, ówczesny przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Studiów. Zwracano uwagę na służebne funkcje filozofii wobec kultury, m.in. w formie zapoczątkowanego w 1992 r. przez bp. Bejzego cyklu wykładów w ATK „O filozoficznym poznaniu Boga dziś”, w których uczestniczył szerszy krąg środowisk katolickich. W ideę tę wpisuje się cykl konferencji „Dydaktyka Filozofii”, organizowanych corocznie od 2010 r. na KUL przez ks. S. Janeczka i Annę Starościc.

W inicjatywy wydawnicze Sekcji wpisały się liczne tomy redagowane przez bp. Bejzego, zwłaszcza w zakresie problematyki filozofii Boga, człowieka, religii i kultury chrześcijańskiej, publikowane najczęściej przez Wydawnictwo Sióstr Loretanek i Wydawnictwo ATK. Ideę tę kontynuuje od 2010 r. seria „Dydaktyka Filozofii”, redagowana przez ks. S. Janeczka, która ma objąć wszystkie ważniejsze dyscypliny filozoficzne (12 tomów). Celowi temu służy też przekład wydanego przez Wydział Filozofii KUL w Wydawnictwie KUL „Dekretu o reformie kościelnych studiów w zakresie filozofii” (przekł. Arkadiusz Gudaniec i in., 2011) wydanego przez Kongregację Edukacji Katolickiej.